Perşembe, Haziran 29, 2006

Photobucket - Video and Image Hosting
Konuştular mı bütün gerçekleri yüzüne bakarak...
Canını mı acıttı yaptıkların,
Birzamanlar onların canını acıttığı gibi...
Küçük oyunlarının büyük sonuçlarına katlanmaya hazır değilmiydin yoksa...
Kim hazır ki..?
Gelirken kime soruldu ki...
Işıkları kapatma zamanı geldi mi
Çıkmadan önce son bir kez
Evimize bakıp..?
Birlikte oluşumuza beraber yaşadıklarımıza...
Kendini karanlığın içine bırakırken
Işıkla beraber söner mi anıların da..?
Peki o soğuklukta diner mi acıların..?
Başka kucaklarda...
Peşinde seni takip eden gölgenin
Sorularından da kaçabilirmisin
Işıkları kapatınca..?
Kendini zihnini de kapatabilirmisin
Son kez kapıyı kapattığında...
Boyan hadi kırmızılarını
Dünya dönsün güzelliğinle
Hadi yeşilleri boya siyaha
Ağlasınlar mateminle...
Git buralardan uzaklara
Uzak umutlar parlasın yanında
Bir mum gibi kalana kadar
Bırak onlarda inansın sana
Bırak onlarda kansın kırmızı rujuna...
Sonra üfle ve söndür tüm ışıklarını
Tozlarını savur pembelikler seninle kalsın...
Küllerini savur ateş hep senin için yansın...
Hadi yine git...
Ölüm arkanda kalsın...
Gülümseten fotoğrafların aslında karanlık adamları gibiyiz değil mi..? Yitip giden hayatlara bakarak hadi gülümse diyen bir fotoğrafçımıyız yoksa..? Flash ın ne tarafında durursan dur aydınlanırsın ama sadece patlayıp geçene kadar, sonra yine karanlık senin karanlığın...

Hiç istemesen de farklıyım desen de biliyorsun sen de öylesin...Sönüp giden spot ışıklarıyla sen de gideceksin...

Ama hoşca kalma olur mu...

//pufflama efekti//

Kasılıp kalıyoruz bazen yaşarken hani o tipler derler ya "oha falan oluyoruz" işte onun gibi... Nedensiz acılarımıza neden uydurmacılık oynarken çok kez yorulduk galiba ondan bu pufflama efektleri... Neyse geçici kamera oyunlarınızla mutluluklar...Geçici görsellikler kullanıcıları... Birşeyim ben cilik oyununu seviyorsunuz biliyorum...Ama oyun işte biliyorsunuz...
Dünya dönüyor...
Bilmediğimiz kapıları çıkarıyor karşımıza,
Güzel yalanlarımız,
Yenemediğimiz korkularımız oluyor hep...
Hep son bir kez düşünüyoruz
Her adımda son kez geçmişe bakıyoruz...
Terliyoruz bazen kabuslarımızda,
Hıçkırarak bakıyoruz yarınlarımıza umutsuzca...
Kırılıyoruz kapılar yüzümüze kapandığında,
Sevdiklerimiz başka kollarda olduklarında
Başka ruhlarla dans'a başladıklarında...
Ama nefes alıyoruz her yeni an'da,
Dünya dönüyor
Ve biz doğuyoruz her güneşle
Yeni yarınlara...