Kuytu bir karanlıktı önce gece,
Sislerin arasında saklı mutluluklar vardı...
Sessizlik hakimdi yere ve göğe,
Sonsuz korkular vardı...
Yaşanan ya da yaşanmış ne varsa
Hep bir yerde saklı, hep birbirinden farklıydı...
Gün,
Dün kadar uzak, yarın kadar yakındı...
Çoçuk sonsuz korkularını eline aldı,
Hakim olan sessizliğe haykırdı,
Her yerini korku sardı...
Yaşanmamış ya da yaşanamayan ne varsa
Hep hayalinde kaldı...

Yıldızları indir gökyüzünden...
Güneşi tut elinden,
Çıkar seyrine yüzünün...
Utansın sarı alevi günün,
Güzelliğinden..!
Yıldızları indir,
Bırak gün gelsin güneş doğsun erkenden...
Yeniden gece olucak mı diye düşünmeden
Sal düşlerini ellerinden...
İste, tut ki güneş hep orada kalsın...
Gel, gel ki gün aydınlansın...