Biter her karanlık hep...
Bir aydınlık başlar her sabahla
Sen uyanmayı istedikten sonra...
Gerçekten istedikten sonra
Uyanırsın
Dünya yüzünü güneşe döndüğünde...
Doğrulursun yatağında yeni günle
Yeni umutlarla...
Dünün geride kaldığını düşünerek...

Sadece bir an düşün,
Güneşin doğuşundan batışına kadar
Sadece tek bir kısa an...
Nedenler ve sonuçlar hakkında,
Ben ve sen hakkında ya da
Aslında hiç olamayan "biz" hakkında...
Neydi yanlış olan...
Büyük umutlarımız mı,
Yoksa birbirine inanmadan tutan avuçlarımız mı...
Korkup kaçtığımız gerçekler miydi bizi bu kadar uzaklaştıran,
Güvenemediğimiz kalplerimiz mi kapattı yoksa kapılarını...
Önümüzdeki uçurumu geçemeden yuvarlandık mı aşağıya,
El ele çıkmak yerine neden bastık birbirimizin sırtına...
Ve neden şimdi buradayız kendimizin çok uzağında...
Sadece bir an düşün,
Güneşin doğuşundan batışına kadar
Sadece tek bir kısa an...
Ve sonra derin bir nefes al Git...
Çünkü yaşam devam ediyor..!

Yürüyorsun,
Yollar ayrılıyor önünde ve sen hep devam ediyorsun,
Bir yola sapıp diğerinden uzaklaşarak...
Bir kalbe girip diğerinden kaçarak..!
Yürüyorsun,
Arkana bakmadan, sesleri duymadan,
Kulaklarını bir geçmişe kapatıp hiç durmadan...
Yürüyorsun,
Bir sonun varlığından emin olmadan,
Varacağın yeri görmeden,
Ama yine de korkmadan...
Yürüyorsun,
Bir nefes adım için bir nefes sigaran,
Bir damla geçmişin için bir damla saklı korkular,
Ve bir kabus geride kalanlar için,
Bir hayal gelecek yarınlar...
Oradasın,
Ve yürüyorsun,
Sonu ne olursa olsun yorulmadan...

Sence güneş mi daha şanslı
Seni her gün benden önce gördüğü için,
Yoksa ben mi seni zifiri karanlıkta bile hissedebildiğim için...
Bİr mucizeyi yaşamak mı daha özel kılan hayatı
Yoksa bir mucize yaratmak mı...
Sanırım en zoru o mucizeyi farkedip hayatın boyunca taşımak...