Yorgunluk...
Düşmüş bir hayatın acıları arasında yeniden gülümseme çabaları
Birkaç kırılmış anıdan yeni mutluluklar yaratma çabası
Dağılmış parçaları toplayarak...
Zamanı bilinmeyen kapalı kapıları zorlamak
Açılsın diye, mutlu ol diye
Aynı kalmayan acılarından artık kurtul diye
Uzat diye elini mutluluğa
Gül diye...
Sadece sen gül
İsterse dünya ölsün diye...

Hadi uzat elini son kapıya, son çıkışa
Mutluluğa bir adım kala...

Günahkarlar cennette
Ve biz yine cennetten kovulduk...
Toplandık karanlıkta
Sevgimiz için kavrulduk
Acı çektik günlerce
Mutluluk ararken yokolduk...
Düşündük günlerce
Ağladık gecelerce
Sorun sonuç yok diye
Bekledik ümitsizce...
Karanlık hiç bitmedi
Kapıları hiç açılmadı cennetin
Sevgi bizi lanetledi
Ve birdaha hiç
Gece güne dönmedi...

Kaçıncı yenilgin bu saydın mı,
Kaçıncı çekip giden kapanan kapılar ardına?
Kaçıncı kez vuruldun bu yolda hiç düşündün mü,
Kaçıncı kez düştün dizlerin parçalandı, ağladın tek başına...
Ne kadar yol gittin ki
Hala başladığın yerdesin işte
Hala doğduğun günkü gibi yalnızsın,
Bir başınasın...
Acın sadece seni kanatıyor
Korkun kendi gözlerini kısıyor
Çığlığın seni sağır ediyor, kimse duymuyor
Ve sevgin seni boğuyor, başka kimse ölmüyor...

//bak küçük kız//

Hayat hep mutluluk yetirmez getirdiği mutluluklar da çoğu zaman sabun köpüğü gibidir, seni güldürür ve uçup gider...Senin neyi hakettiğine bakmaz çoğu zaman, sen onları hakettin sanırsın ama hayat herkese aynı şeyi yapar bir yerlerde...Düşünüyormusun peki neyi hakediyorum diye...Yardım edeyim; Sen hep mutlu olmayı gülmeyi sevilmeyi hakediyorsun tatlı melek sen hep beyaz sayfalara çizilmiş kalpler kadar kusursuz sevgileri hakediyorsun...

Bırak düşlerindeki her mutluluk yüzüne yansısın...Bırak karanlıklar hep kapının diğer ucunda kalsın, seni üzenler hep hatıraların olsun...Yeni üzüntüler katma hayatına çünkü haketmiyorsun...

Benim için çok önemlisin küçük kız **:

Gözyaşlarının her damlasını yıl sayıp
Yüzyıllarca mı yaşadın..?
Seni her ağlatan için
Yıllarını mı akıttın...
Şimdi ne oldu..?
Sadece yaşların,
Yaşamların, akıp giden yılların
Ve sen kaldın...
Arkandaki yarım hayatların...