Cuma, Temmuz 21, 2006

Kaçıncı yenilgin bu saydın mı,
Kaçıncı çekip giden kapanan kapılar ardına?
Kaçıncı kez vuruldun bu yolda hiç düşündün mü,
Kaçıncı kez düştün dizlerin parçalandı, ağladın tek başına...
Ne kadar yol gittin ki
Hala başladığın yerdesin işte
Hala doğduğun günkü gibi yalnızsın,
Bir başınasın...
Acın sadece seni kanatıyor
Korkun kendi gözlerini kısıyor
Çığlığın seni sağır ediyor, kimse duymuyor
Ve sevgin seni boğuyor, başka kimse ölmüyor...

Hiç yorum yok: