Pazartesi, Temmuz 24, 2006

Yorgunluk...
Düşmüş bir hayatın acıları arasında yeniden gülümseme çabaları
Birkaç kırılmış anıdan yeni mutluluklar yaratma çabası
Dağılmış parçaları toplayarak...
Zamanı bilinmeyen kapalı kapıları zorlamak
Açılsın diye, mutlu ol diye
Aynı kalmayan acılarından artık kurtul diye
Uzat diye elini mutluluğa
Gül diye...
Sadece sen gül
İsterse dünya ölsün diye...

Hadi uzat elini son kapıya, son çıkışa
Mutluluğa bir adım kala...

1 yorum:

abstract dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.