Boğuluyordum sığ sularda,
Ya da sadece boğulduğumu sanıyordum...
Sığınacak bir liman arıyordum,
Ya da beni kurtaracak bir kaptan...
Yanaştın yakınıma ve attın can simidini ellerime...
Düşünmedim, tutundum,
Ve çektim kendimi içine...
Dolaştım karmaşık geminde,
Kuytu karanlıklarını gördüm,
Ve apacık gözlerinin derinliğini...
Sonra açıldın derinlere, ben daha inmeden kıyıya,
Seninle kaldım...Sende kaldım benliğimle...
Yaşadım her an'ı yıllarca,
Her anı yılım oldu...
Sonra rüzgar başladı usulca, sesdirmeden kendini...
Fırtına geliyorum demedi biz kaçamadan...
Ve bir gemi battı gözlerden uzak,
Bu kez daha derinde, en derinde,
Ben senden caymadan...
Korkup gitmedim sahile doğru,
İstesem de yüzemezdim zaten sendeki akıntıdan...
Son nefeste tek yapılcak kaldı,
Derinlerinde bir enkaz olmadan...
O da teşekkür etmek sevgili kaptan...