Zor verilen kararlar ne olursa olsun hep keşkeleri de getirir ya yanında...İşte bugün o keşkeleri düşünmeye ayırdık kendimizi...Keşke diyerek başladık bütün cümlelerimize bugün kurmayı öğrendiğimiz...Sonra hayaller kurduk ya keşkelerimiz olmasaydı diyerek...Gülümsedik birbirimizi kandırırcasına...Sonra gerçeğe döndük keşke ile başlayan her yeni cümle de...Hayatın trajıkomik yüzüne baktık hüzünlü bir anlamla...Konuşmadık hiç binlerce cümlemiz varken...Ama hep duyduk birbirimizi biz bugün...Anladık bütün sorunlarımızı çözemesek de...
Yeni bir gün dü bugün...Yeni hayaller kurduk hiç düşünmeden, korkmadan...Nasıl olsa onlar da yıkılır diye...Nasıl olsa bir yıkan olur diye...Ama hep bir yerler de sakladık bildiklerimizi...
Eski hayallerimizin kırıklarını biriktirdiğimiz odalarımızı kilitledik bugün...Yeni odalar açtık...Yeni hayaller için...Kırılınca dağılmasınlar diye...Kırılınca parçaları keşkeler içinde kaybolmasın diye...Yine keşkeler olmasın, anılar temiz kalsın diye...Sonradan birleştirip yeniden mutlu olmaya çalışalım diye...Durduk gülümsedik biz bugün, gerçekten hissederek hayata...
Açtık gözlerimizi, açınca yine aynı olan dünya'ya kırılmış hayaller eşliğinde yine...Sil baştan kurduk hayallerimizi bugün sonra yeniden yıktık keşkelerimizle...Yine yenileri kurulsun diye...