Pazartesi, Eylül 17, 2007


Hep oralarda bir yerlerdesin biliyorum,
Ama hep duvarlar olucak aramızda...
Hep bir şeyler, birileri...
Yazmaya başlayanın bile pişman olduğu bir hikaye bu,
Yazılmaya başladığında biten ve her bittiğinde başlayan...
Ama sen yazsan..!
Ve kalem olsam,
Her bitişte yeniden başlasam ellerinde
Her sonda bir başlangıç olsam...
Bırakana kadar kalemin olsam
Dünya aksa dilinden elime...
Bırakınca keder olsam, elinden kalbime...
Bir kalem olsam, hep bir parçanda seninle,
Bir parça olsam, bir parçamda seninle...

1 yorum:

Unknown dedi ki...

bir duygu ancak bu kadar güzel anlatılır.hep övüorum die yapmacık sanma beğeniorum yazdıklarını gerçekten..iyiki varsınnn...iyiki yazmktan hiç vazgeçmiorsun