Ufuk korktuğumuz kadar uzak değil aslında...
O çok uzak dediğimiz yerden gelmiyor mu bizi ıslatan bulutlar...Demek ki gidilebilir...Demek ki orada da bir ufuk var içinde biz olan...Onlar geliyorsa biz neden gidemeyelim ki...Neden dünya dönerken tersine koşup aynı yerde kalamayalım ki... Neden sorusuna cevap veremeyelim ki...
Çünkü korkuyoruz artık sadece göremediklerimizden, yenemediklerimizden de değil herşeyden korkuyoruz...Kendimizi birkaç üstün insanım uğraşamam yalanının arkasına saklayıp adam olduk sanıyoruz...Yanılıyoruz biliyormusun...Yanılıyoruz... Ne güçlüyüz ne de göründüğümüz kadar adam...Korkandan korkacak kadar da çaresiz kaldık...İtiraf edemesek de...
Ve bu lafları hiç üstümüze alınmadık...Birinci çoğul şahıslı yazılar yazsak da...Peki ya ikinci çoğullar...Boşver onlar zaten ikinci sınıf insan olduklarına seviniyorlar...